Kruimeltje is een jongen van 10 jaar oud en best wel ontdeugend ook. Hij woont zonder zijn ouders met een vrouw in een klein huisje. Deze mevrouw is heel gemeen tegen Kruimeltje. Van haar moet hij de straat op om geld te verdienen en zonder geld mag hij niet naar huis.

Op een dag ligt deze mevrouw op sterven en zij geeft Kruimeltje een ketting met een hanger (medaillon) met een foto van zijn ouders. Na haar dood beland hij op straat. Kruimeltje is het zat om op straat te leven en hij gaat op zoek naar zijn ouders. Maar deze zoektocht lijkt niet zo makkelijk.

Ik had gedacht dat het een toneelstuk zou zijn maar het bleek een musical te zijn. Er waren 4 volwassenen, 2 kinderen en een hond. Maar geen echte hond; een soort knuffeldier. Het decor vond ik mooi doordat de spullen steeds een andere plek kregen op het podium en dat maakte dat het leek of ze steeds ergens anders waren.

De acteur die ik leuk vond was degene die steeds van rol veranderde. Kruimeltje zijn rol vond ik niet zo leuk; hij deed wat dramatisch. Ook als iets goed ging zong hij dramatisch. Het contact met de zaal was goed. De acteurs spraken ook met de mensen in de zaal. Er werd gelachen om de streken van Kruimeltje en ook om de acteur die van rol veranderde ; hij was best grappig.

Ik vond deze voorstelling wel goed voor jong en oud. Het geeft ook aan hoe het leven eruit kan zien met voors en tegens en dat mensen ook in deze tijd uit huis gezet kunnen worden.