Op het podium was er een soort van kabelbaan waar kleding aan hing. En elke keer pakten de spelers een kledingstuk en trokken dat aan. Het waren in totaal 7 outfits.
Er werd veel gedanst en gezongen in de show. Ook deed er een hondje mee genaamd Toto. Die vond ik het leukst.
Ik begreep de show niet helemaal. Er werd weinig in gepraat. Daarom geef ik de show 2 sterren.
Ik vond de voorstelling erg leuk!
Soms schrik je wel dus wees er klaar voor en vaak moesten we lachen (en ook andere mensen in de zaal).
Er waren 7 acteurs en een hond. Hij was wel echt maar voor sommige stukjes pakte ze een knuffelhond.
Soms was het spannend en soms heel mooi.
En het was wel makkelijk om te volgen.
Ik denk dat mijn vrienden het ook leuk zouden vinden. Ik was ook met een vriendin geweest en zij vond de voorstelling heel leuk.
En ik zou het 5 sterren geven.
De musical ging over zeven bijzondere mensen die terug keren naar hun kindertijd, deze mensen voelden zich nooit thuis.
Daarom gingen ze op pad.
Ze gingen met ze allen op zoek naar The Ozard of Wiz, omdat alleen hij de problemen kan oplossen.
De zeven mensen hadden allen verschillende struggels waarmee ze te maken hadden. En deze probeerden ze samen te overwinnen tijdens hun reis. In hun reis zag je ook dingen die terug te zien zijn in de originele Wizard of OZ; zoals de gouden weg om uiteindelijk moed en een hart te krijgen.
Het was een grappige, beetje schreeuwerige, dramatische musical.
Met heel veel dansen en zingen.
In de musical was er ook een hond die Toto heet.
Ik vond dat Toto gewoon de show stal want, sommige mensen gingen zeggen: ”is dat echt een hond” of “zo schattig”!
Hij bleef vrij rustig zonder te blaffen. Of ik denk dat Toto een beetje getraumatiseerd is, want er werd heel veel gedanst, gezongen en gelachen. En Toto ging vaak van hand tot hand.
Het decor was niet echt bijzonder er waren alleen kleren opgehangen en er was een zwarte doek .
Er werd van kleding verwisseld als één van de personages hun struggels vertelden. De verschillende kledingstukken gaven aan hoe de personages zich voelden door hun leven heen.
Aan het begin van de voorstelling zaten ze in hun ondergoed. Een soort van hoe je ter wereld komt.
Ik zou dit mijn vrienden echt aanraden, want ze houden van leuke en grappige dingen. En deze musical wil je ook wat leren. Dat hoe hard het leven is, dat je jezelf blijft. En dat je mag zijn wie jezelf wilt zijn.
“The Ozard of Wiz” krijgt van mij **** en een halve ster.
Door onze Theater-reporter Destiny
Onze M-Talk reporter Odessa bezocht 'Hamlet'