Vanishing Point

Het verleden groeit, de toekomst krimpt. In hoeverre ben je nog diegene die je ooit was? Er komt een moment dat je steeds meer in de marges terechtkomt en het pulserende leven zich elders lijkt te bevinden. De kwetsbaarheid van je lichaam wordt tastbaar en alles vertraagt.

‘Vanishing Point’ is een intieme zoektocht naar vergankelijkheid; een poëtische beeldenreeks met een grote fysieke impact, over het verlangen naar het stopzetten van de tijd. Met als stip op de horizon het verdwijnpunt, waar al ons streven samenkomt, maar waar ook alles verdwijnt...

De voorstelling speelt zich af in een gefragmenteerde, architectonisch vormgegeven ruimte met ronde en rechte muren, hoeken en doorgangen die spelen met extreme perspectieven en contrasten. Een niemandsland waar de performers verdwijnen en verschijnen, waar ze wankelen, spelen met de risico’s en het lot tarten. Waar hun lichamen - klimmend, hangend, balancerend - haperen en tegelijkertijd niet te temmen zijn. 

We zijn onsterfelijk zolang we leven.

Soundtrack
Als geen ander gezelschap weet Panama Pictures dans met acrobatiek en live muziek te vervlechten. De soundtrack van ‘Vanishing Point’ is een spannende compositie van huiscomponisten Strijbos & van Rijswijk en Davide Bellotta, met in de hoofdrol een modulaire analoge synthesizer die live wordt bespeeld door Davide Bellotta en Budy Mokoginta. Met de ‘oude’ en onvoorspelbare techniek achter dit instrument wekken ze ‘nieuwe’ beats tot leven, gecombineerd met live gitaarmuziek en soundscapes.

Panama Pictures
Met Panama Pictures ontwikkelde prijswinnend choreografe Pia Meuthen een authentieke signatuur: ongepolijst en rauw, en waarbij dans, circus en muziek met een natuurlijke souplesse in elkaar overvloeien. Panama Pictures is met haar grensoverschrijdende taal pionier in Nederland en een graag geziene gast in het buitenland.

Extended version
Panama Pictures brengt in vijf theaters een 'extended version' van Vanishing Point, waaronder Meervaart! Met veertien dans- en circusstudenten van Fontys Dansacademie en ACaPA voegen ze een jonge generatie twintigers toe aan het intieme verhaal over vergankelijkheid. Als niet te temmen jeugd die een plek opeist nemen ze het toneel af en toe volledig in beslag. De groepsscènes worden ermee nog grootser en spectaculairder, het contrast tussen wervelende dynamiek en kwetsbare verstilling nog groter, de fysieke zoektocht nog intenser.